Κοινοποιείστε το άρθρο
20 Ιανουαρίου Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου
῾Ο ῞Οσιος Εὐθύμιος ὁ Μέγας ἐγεννήθηκε στή Μελιτηνήτῆς ᾿Αρμενίας τό ἔτος 377 μ.Χ., κατά τούς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Γρατιανοῦ (375-383 μ.Χ.). Οἱ γονεῖς του, Παῦλος καί Διονυσία, ἀνῆκαν σέ ἐπίσημη γενιά. ῎Ατεκνοι ὄντες, ἀξιώθηκαν νά ἀποκτήσουν παιδί, τό ὁποῖο ἀφιέρωσαν στή διακονία τοῦ Θεοῦ, καί στό ὁποῖο καί κατά θεία ἐπιταγή ἔδωσαν τό ὄνομα Εὐθύμιος, ἀφοῦ μέ τή γέννησή του τούς ἐχάρισε τήν εὐθυμία, τή χαρά καί τήν ἀγαλλίαση.
Σέ λικία μόλις τριῶν ἐτῶν ὁ Εὐθύμιος ἔχασε τόν πατέρα του. Τότε χήρα μητέρα του τόν παρέδωσε στόν εὐλαβή ᾿Επίσκοπο τῆς Μελιτηνῆς Εὐτρώϊο, ὁ ὁποῖος, μαζί μέ τούς ἀναγνῶστες ᾿Ακάκιο καί Συνόδιο πού ἔγιναν ἀργότερα ᾿Επίσκοποι Μελιτηνῆς, τόν ἐκπαίδευσε καλῶς καί, ἀφοῦ τόν κατέταξε στόν ἱερό κλῆρο, τόν ἐτοποθέτησε ἔξαρχο τῶν μοναστηρίων.
᾿Από τή Μελιτηνή ὁ ῞Οσιος μετέβη, περί τό 406 μ.Χ., στά ῾Ιεροσόλυμα καί ἐκλείσθηκε στό σπήλαιο τοῦ ῾Αγίου Θεοκτίστου, ὅπου καί ἀσκήτευε μέ αὐστηρότητα καί ἀναδείχθηκε μοναζόντων κανόνας καί καύχημα. Τόσο δέ πολύ ἐπρόκοψε στήν ἀρετή, ὥστε πολλοί ἀπό τούς Σαρακηνούς ἐπίστεψαν στόν Χριστό. Τά μεγάλα πνευματικά του χαρίσματα γρήγορα τόν ἀνέδειξαν καί φήμη του ὡς ῾Αγίου ἁπλώθηκε παντοῦ. Γύρω του συγκεντρώθηκαν πάμπολλοι μοναχοί, οἱ ὁποῖοι τόν ἐξέλεξαν γούμενό τους.
῾Ο Μέγας Εὐθύμιος μέ τήν ἁγιότητα τοῦ βίου του συνετέλεσε στό νά ἐπιστρέψουν στήν πατρώα εὐσέβεια πολυάριθμοι αἱρετικοί, ὅπως Μανιχαῖοι, Νεστοριανοί καί Εὐτυχιανοί, πού ἀπέρριπταν τίς ἀποφάσεις τῆς Δύ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Παντοῦ, στήν Αἴγυπτο καί τή Συρία, ἐπικρατοῦσαν οἱ Μονοφυσίτες. Στήν Παλαιστίνη, ὅμως, χάρη στήν παρουσία τοῦ ῾Αγίου Εὐθυμίου καί τῶν μαθητῶν του, ἐπικράτησε ᾿Ορθοδοξία. Καί ὅταν ὁ ῞Οσιος συνάντησε τή βασίλισσα Εὐδοκία, ὁποία εἶχε περιπλακεῖ στά δίκτυα τῆς αἱρέσεως τῶν Μονοφυσιτῶν, τόσο πειστικά καί ἀκαταμάχητα ὁμίλησε πρός αὐτήν, ὥστε τήν ἀπέδωκε στά ὀρθόδοξα δόγματα.
῾Ο ῞Οσιος Εὐθύμιος ὁ Μέγας εἶχε λάβει ἀπό τόν Θεό τό προορατικό χάρισμα καί τή δύναμη τῆς θαυματουργίας. Μέ ἐλάχιστα ψωμιά κατόρθωσε νά χορτάσει τετρακόσιους ἀνθρώπους, πού κάποτε τήν ἴδια μέρα τόν ἐπισκέφθηκαν στό κελλί του. Πολλές γυναῖκες, πού ἦταν στεῖρες ὅπως ἦταν καί δική του μητέρα, μέ τίς προσευχές τοῦ ῾Αγίου ἀπέκτησαν παιδί καί ἔζησαν τή χαρά τῆς τεκνογονίας. Καί ὅπως ὁ Προφήτης ᾿Ηλίας, ἔτσι καί αὐτός προσευχήθηκε στόν Θεό καί ἄνοιξε τίς πύλες τοῦ οὐρανοῦ καί ἐπότισε μέ πολλή βροχή τή διψασμένη γῆ, ὁποία καί ἀναζωογονήθηκε καί ἔδωσε πλούσιους τούς καρπούς της.
᾿Ενῶ κάποτε ἐτελοῦσε τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, οἱ πιστοί εἶδαν μιά δέσμη φωτός πού ἐξεκινοῦσε ἀπό τόν οὐρανό καί κατερχόταν μέχρι τόν ῞Αγιο. Τό οὐράνιο αὐτό φῶς παρέμεινε μέχρι πού ἐτελείωσε Θεία Λειτουργία καί ἐδήλωνε τήν ἐσωτερική καθαρότητα καί λαμπρότητα τοῦ ῾Αγίου. ᾿Επίσης, σημάδι τῆς ἁγνότητος καί ἁγιότητός του ἀποτελοῦσε καί τό γεγονός ὅτι ἦταν σέ θέση νά γνωρίζει ποιός προσερχόταν νά κοινωνήσει μέ καθαρή ἤ ἐσπιλωμένη συνείδηση.
῾Ο ῞Οσιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 473 μ.Χ., σέ λικία 97 ἐτῶν, ἐπί βασιλείας Λέοντος τοῦ Μεγάλου (457-474 μ.Χ.). ῾Η Σύναξή του ἐτελεῖτο στή Μεγάλη ᾿Εκκλησία.
Πήγη: http://www.apostoliki-diakonia.gr/
