Κοινοποιείστε το άρθρο
3 Φεβρουαρίου 1908 ιδρύεται ο Παναθηναϊκός
Η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει φτάσει στον τελικό για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης!
Χρόνια πολλά στον Παναθηναϊκό μας! «Σύλλογος μεγάλος δεν υπάρχει άλλος, δεν υπάρχει άλλος πιο δυναμικός και χιλιάδες φίλοι μόλις δουν Τριφύλλι, «ζήτω», λένε ο Παναθηναϊκός»!
Σύλλογος μεγάλος ετών 115! Ο Παναθηναϊκός συμπληρώνει σήμερα 115 χρόνια ζωής. Από εκείνο το απόγευμα της 3ης Φεβρουαρίου του 1908, μπορεί στη χώρα να έχουν αλλάξει πολλά. Ένα όμως παραμένει αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο: Όσες δυσκολίες και αν έχουν μεσολαβήσει, όσα εμπόδια και αν έχει κληθεί να ξεπεράσει, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει στο δρόμο που τον έβαλε ο ιδρυτής του, ο Γεώργιος Καλαφάτης. Αντί, λοιπόν, σήμερα να σβήσουμε κεράκια για την μεγάλη και παντοτινή μας αγάπη, επιλέχθηκε να συνταχθεί το αρτικόλεξο των 115ων γενεθλίων του Παναθηναϊκού.
Ήταν 3 Φεβρουαρίου 1908 όταν η ζωή μας, η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων που έζησαν τότε ή γεννήθηκαν αργότερα ή θα γεννηθούν τα επόμενα χρόνια, αποκτούσε ξεχωριστό χρώμα, ξεχωριστό νόημα. Τότε ο Γεώργιος Καλαφάτης έριξε το σπόρο για να ανθίσει το ένα και μοναδικό Τριφύλλι, αυτό του Παναθηναϊκού μας! Ο Παναθηναϊκός συμπληρώνει 115 χρόνια ζωής! Και όλο το μέλλον του ανήκει!
Ακόμα και ο Γεώργιος Καλαφάτης, ο οποίος κατά κοινή ομολογία έβλεπε δεκαετίες μπροστά σε ό,τι αφορά τον ελληνικό αθλητισμό, ίσως να μην μπορούσε να οραματιστεί ότι το δημιούργημά του, ο Παναθηναϊκός, θα αποτελούσε κάτι τόσο σημαντικό στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων στα βάθη των δεκαετιών.
Άλλωστε στα 50 χρόνια από την ίδρυση του Παναθηναϊκού, ο ιδρυτής του είχε πει: «Ευτυχήσαμε να δούμε τους διαδόχους μας να ενστερνίζονται την πίστη μας και τις αρχές μας και να συνεχίζουν με την ίδια πνοή το δρόμο που εμείς χαράξαμε και που οδηγεί εις την εκπλήρωση των καλύτερων αθλητικών πόθων».
Παναθηναϊκός! Ένας σύλλογος πρωτοπόρος από τη γέννησή του! Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν και δεν είναι απλά μία ομάδα. Αποτελεί τρόπο ζωής. Εμπνέει αρχές. Ενσαρκώνει όνειρα και ελπίδες. Είναι η αιώνια αγάπη της παιδικής ηλικίας μέχρι τα «βαθιά» γεράματα. Ασφαλώς ο σύλλογος έχει και ενεργό κοινωνικό ρόλο σε πεδία όχι άμεσα συνυφασμένα με τον αθλητισμό.
«Ο Παναθηναϊκός μας εμεγαλύνθη τόσον και τόσον εδοξάσθη ώστε με πεποίθηση πλέον να πιστεύουμε ότι κάποτε θα εορτάζονται οι εκατονταετηρίδες αυτού. Διότι ο Παναθηναϊκός μας κατέστη αιώνιος. Κατέστη Αθάνατος! Διότι ο Παναθηναϊκός είναι Ιδέα!», είχε πει ο τεράστιος Απόστολος Νικολαΐδης στον εορτασμό των 70 ετών της ίδρυσης του Τριφυλλιού μας!
Συμπληρώνοντας 115 χρόνια ζωής ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του όλες τις σημαντικές προκλήσεις. Βραχυπρόθεσμες αλλά και μακροπρόθεσμες. Η βαριά κληρονομιά της ανυπέρβλητης ιστορίας του συλλόγου δημιουργεί την αέναη υποχρέωση σε όλους εμάς τους πιστούς συνοδοιπόρους του να κρατάμε ψηλά τη σημαία του Παναθηναϊκού. Και βέβαια πάνω απ’ όλα να διατηρηθεί άσβεστη η σπίθα για τις νέες και τις επόμενες γενεές φιλάθλων!
Παναθηναϊκός 115 ετών θα πει:
ΠΙΣΤΟΣ – Αιώνια, δεν γίνεται αλλιώς!
ΑΘΗΝΑ – Η πόλη του
ΝΙΚΕΣ – Αυτές είναι «καταδικασμένος» να κυνηγάει πάντα ο Παναθηναϊκός
ΑΓΑΠΗ – Αληθινή αγάπη από κάθε φίλο του, σε κάθε μήκος και πλάτος της Γης
ΘΥΡΑ 13 – Ο πρώτος οργανωμένος σύνδεσμος οπαδών στην Ελλάδα και μόνιμο στήριγμα της ομάδας
ΗΘΙΚΟ – Ακμαιότατο, όπως αυτό που καλείται να έχει κάθε φίλος του Τριφυλλιού
ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ – Νικητή, όπως αυτή που οφείλει να έχει κάθε αθλητής του Παναθηναϊκού
ΑΞΙΕΣ – Αυτές που πρεσβεύει ο σύλλογος και που τον χαρακτηρίζουν μέσα στο πέρασμα του χρόνου
ΙΣΤΟΡΙΑ – Τεράστια, με σελίδες χρυσές μέσα σε αυτά τα 115 χρόνια ζωής
ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ – Τροπαίων, αυτές για τις οποίες είναι υποχρεωμένος να παλεύει πάντα
ΟΡΑΜΑ – Αυτό του ιδρυτή του Γεώργιου Καλαφάτη, για έναν Σύλλογο Μεγάλο
ΣΕΒΑΣΜΟΣ – Στους αντιπάλους, ιδανικό που πάντοτε πρέσβευε ο σύλλογος
101 – Νίκες έχει πετύχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις
1971, 2 Ιουνίου – Η πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του, η ημέρα του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Άγιαξ
3 Φεβρουαρίου 1908 – Η ημέρα που όλα ξεκίνησαν, η ημέρα της ίδρυσής του
Χρόνια πολλά Παναθηναϊκέ!
1908 – Η ίδρυση του Παναθηναϊκού. Ο Γιώργος Καλαφάτης ιδρύει στις 3 Φεβρουαρίου 1908 το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου (Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών).
Συνέλαβε την ιδέα επηρεασμένος από την εμφάνιση του ποδοσφαίρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1906, στους οποίους έλαβε μέρος. Ο Καλαφάτης ήταν αθλητής του Πανελληνίου και πιστός εραστής του ποδοσφαίρου. Στον Πανελλήνιο, όμως, καταργήθηκε το ποδοσφαιρικό τμήμα για χάρη του στίβου. Και έτσι ο Καλαφάτης άρχισε να σκέφτεται τη δημιουργία ενός νέου συλλόγου, ο οποίος θα είχε ως βάση το ποδόσφαιρο.
Είναι ο πρώτος οραματιστής της παναθηναϊκής ιδέας και κύριος ιδρυτής του Ομίλου μαζί με άξιους συνεργάτες. Ο Καλαφάτης ήθελε ο σύλλογος που θα ίδρυε, να μην ήταν σαν τους άλλους, τους συνοικιακούς, αλλά να καλύπτει όλη την πρωτεύουσα και σταδιακά να αναπτυχθεί σε όλη την Ελλάδα. Ένα από τα βασικά χαρίσματα του ιδρυτή του Παναθηναϊκού ήταν η διορατικότητά του. Η συνάντηση για την ίδρυση του συλλόγου γίνεται στο Πολύγωνο. Προεδρεύων στην πρώτη συνεδρία των μελών ο Αλέξανδρος Καλαφάτης, αλλά ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα
Το δημιούργημά τους έλαβε την έκταση και τη δόξα που το κατέστησαν πανελληνίως δημοφιλές και παγκοσμίως γνωστό.
Αναλυτικά
Η ιστορία του “Τριφυλλιού” ξεκινά στις αρχές του 1908, όταν ο φοιτητής Γιώργος Καλαφάτης, γεννημένος το 1890 στα Εξάρχεια, αποφασίζει να εγκαταλείψει τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο (ΠΓΣ) και να ιδρύσει ένα σωματείο αφιερωμένο στο ποδόσφαιρο. Ο Καλαφάτης μπορεί να ήταν αθλητής στίβου, αλλά ζούσε και ανέπνεε για το νέο άθλημα με τη στρογγυλή μπάλα, που συνάρπαζε και πολλούς συνομηλίκους του στις αρχές του 20ου αιώνα.
Οι ιθύνοντες του Πανελληνίου ούτε που ήθελαν να ακούσουν για το ευτελές άθλημα του ποδοσφαίρου. Έτσι, ο Καλαφάτης και η παρέα του, που διψούσαν να κλωτσήσουν μπάλα, άφησαν τον σύλλογο των Ολυμπιονικών και στις 3 Φεβρουαρίου 1908 ίδρυσαν τον Ποδοσφαιρικό Όμιλο Αθηνών (ΠΟΑ). Μεταξύ των ιδρυτικών του μελών, που διακρίθηκαν και ως ποδοσφαιριστές, ήταν οι Αλέξανδρος Καλαφάτης, Δημήτρης Δουκάκης, Περικλής Μπούμπουλης, Ε. Χρύσης, Γρανίτσας, Μαντζάκος, Παπαγεωργίου, Γαέτας, Δεμερτζής, Σταυρόπουλος, Πάσχος, Μισακιάν, Ρέππας, Σαπούνιας και Γαρουφαλιάς.
Το πρώτο του επίσημο ματς ο ΠΟΑ το έδωσε στα Τρίκαλα στις 9 Σεπτεμβρίου 1908 με αντίπαλο τον Πειραϊκό Σύνδεσμο, τον οποίο κέρδισε με το επιβλητικό 9-0. Παίκτης – προπονητής του ΠΟΑ, που εμφανίσθηκε στο γήπεδο με κόκκινη φανέλα και λευκό παντελονάκι, ήταν ο ιδρυτής του Γιώργος Καλαφάτης, που σημείωσε και τρία γκολ. Τα υπόλοιπα τέρματα πέτυχαν οι Σταυρόπουλος (3), Μισακιάν, Πάσχος και Γρανίτσας. Από τότε χρονολογούνται οι κόντρες Αθηναίων και Πειραιωτών στο ποδόσφαιρο, που σήμερα εκφράζονται από τα ντέρμπι Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Το γήπεδο της ομάδας ήταν στην οδό Πατησίων, εκεί που σήμερα βρίσκεται το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Ένας από τους πιο διάσημους αθλητές που φόρεσαν την ερυθρόλευκη φανέλα του ΠΟΑ ήταν ο ολυμπιονίκης, Κώστας Τσικλητήρας.
Ο ΠΟΑ δεν μακροημέρευσε. Πρόλαβε, πάντως, να κατακτήσει την τρίτη θέση στο πρώτο πρωτάθλημα Κέντρου, που διοργάνωσε ο ΣΕΓΑΣ, στον οποίο τότε υπαγόταν το άθλημα του ποδοσφαίρου (Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Πειραϊκός και δεύτερη η ομάδα του Γουδή). Το 1910 ο Καλαφάτης με τους περισσότερους παίχτες αποχώρησαν, λόγω των αγεφύρωτων διαφορών τους με τον χρηματοδότη της ομάδας, Μαρίνο Μαρινάκη, και ίδρυσαν τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Όμιλο (ΠΠΟ). Μαζί τους συντάχθηκε και η μεγάλη μάζα των οπαδών του ΠΟΑ. Η νέα έδρα του ΠΠΟ βρισκόταν στην Πλατεία Αγάμων (σημερινή Πλατεία Αμερικής). Το 1911 θα έλθει ο πρώτος τίτλος για τη νεοσύστατη ομάδα, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος ΣΕΓΑΣ. Ο ΠΠΟ κέρδισε κατά σειρά το Γουδί με 12-0 και τον Πειραϊκό Σύνδεσμο με 11-1. Οι 11 του πρώτου τίτλου: Δεμερτζής, Ρέππας, Μισακιάν, Σαπούνας, Παπαγεωργίου, Πάσχος, Γαρουφαλιάς, Καλαφάτης, Μαντζάκος, Δουκάκης και Ρόκκος.
Το 1912 ο ΠΠΟ προσέλαβε τον πρώτο ξένο προπονητή που ήρθε ποτέ στην Ελλάδα. Ήταν ο Άγγλος, Τζον Κάμπελ, από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, που έμαθε στους παίχτες του ΠΟΑ τα βασικά του αθλήματος. Έμεινε δύο χρόνια στην Αθήνα, αλλά άφησε ανολοκλήρωτο το έργο του, επειδή κάθε αθλητική κίνηση διακόπηκε έως το 1918, εξαιτίας των Βαλκανικών Πολέμων και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η πλειονότητα των αθλητών στρατεύτηκε και κάποιοι από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στα μέτωπα, όπως ο Κώστας Τσικλητήρας.
Με το τέλους του πολέμου το 1918 η αθλητική δραστηριότητα ξανάρχισε και ο Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος (ΠΠΟ) μετονομάστηκε σε Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό και Αθλητικό Όμιλο (ΠΠΑΟ) για να συμπεριλάβει και άλλα αθλήματα εκτός του ποδοσφαίρου. Αλλαγές είχαμε και στο χρώμα της ομάδας, που από κόκκινο έγινε πράσινο, με πρωτοβουλία του Κωνσταντινουπολίτη, Μιχάλη Παπάζογλου (εκ των ιδρυτών της ΑΕΚ αργότερα). Δική του ιδέα ήταν και το τριφύλλι, που του θύμιζε την ομάδα του, τη Χαλκηδόνα. Το νέο έμβλημα της ομάδας σχεδίασε ο Γιώργος Χατζόπουλος, διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης και μέλος του συλλόγου.
Το 1922 η ΕΠΣΕ διοργάνωσε το πρώτο πρωτάθλημα Αθηνών – Πειραιώς, που διάρκεσε από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο. Ο ΠΠΑΟ τερμάτισε πρώτος, αήττητος και χωρίς να δεχθεί γκολ. Τα αποτελέσματα: ΠΠΑΟ – Πειραϊκός Σύνδεσμος 0-0, ΠΠΑΟ – Αθηναϊκός Γκύζη (μετέπειτα Βύρωνα) 7-0, ΠΠΑΟ – Σχολή Ευελπίδων 3-0, ΠΠΑΟ – Κυπριακός 5-0 και ΠΑΟ – Πειραϊκή Ένωση 3-0. Οι 11 που κατέκτησαν το πρωτάθλημα ήταν: Καλογερόπουλος, Κρίσπης, Απόστολος Νικολαΐδης (μετέπειτα πρόεδρος του Παναθηναϊκού), Χρυσοχοίδης, Βλαχόπουλος, Καντώνης, Ζάκκας, Σούτσος, Ασπρογέρακας, Λουκάς Πανουργιάς (μετέπειτα πρόεδρος του Παναθηναϊκού και της ΕΠΟ) και Σταθόπουλος.
Στην γενική συνέλευση της 15ης Μαρτίου 1924 η ομάδα έλαβε το οριστικό της όνομα: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος (ΠΑΟ). Τα μέλη του συλλόγου ζήτησαν ένα βραχύτερο όνομα, που να μην περιέχει τη λέξη «Πανελλήνιος». Ήθελαν να απογαλακτιστούν από το μητρικό σωματείο (ΠΓΣ) και να αποφύγουν τη σύγχυση που δημιουργούσε στην αλληλογραφία η ύπαρξη δύο Πανελληνίων (ΠΓΣ και ΠΠΑΟ).
Την ίδια χρονιά, ο Παναθηναϊκός, έπειτα από δίχρονη περιπέτεια, απέκτησε νέα ποδοσφαιρική έδρα στην περιοχή της Περιβόλας Αμπελοκήπων, εκεί που σήμερα βρίσκεται το γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης». Η διαμόρφωση του οικοπέδου που του παραχώρησε ο Δήμος Αθηναίων το 1922 έγινε και με την προσωπική εργασία των μελών και των ποδοσφαιριστών της ομάδας. Έτσι, στην αρχή της Λεωφόρου Αλεξάνδρας βρίσκεται η έδρα του Πανελληνίου, από τα σπλάχνα του οποίου προήλθε ο Παναθηναϊκός, που εδρεύει στο τέλος του μεγάλου δρόμου.
