972
Κοινοποιείστε το άρθρο
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Πρέπει να πέσουν μερικοί, για να σωθεί ή κατάσταση.
Ξέρετε τι θά πει τράνταγμα;
Αν δεν έχετε λίγη κατάσταση πνευματική, δεν θα αντέξετε. Θεός φυλάξει, θα φθάσουμε να έχουμε ακόμη και άρνηση πίστεως. Κοιτάξτε να αδελφωθείτε, να ζήσετε πνευματικά, να γαντζωθείτε στον Χριστό.
Αν γαντζωθείτε στον Χριστό, δεν θα φοβάστε ούτε διαβόλους ούτε μαρτύρια. Οι άνθρωποι στον κόσμο έχουν από πολλές πλευρές στριμώγματα ,φόβους. Αλλά, όταν κανείς είναι κοντά στον Χριστό, τι να φοβηθεί; Θυμάστε τον ‘Αγιο Κήρυκο; Τριών χρονών ήταν και, όταν πήγε να τον… κατηχήση ο τύραννος, του έδωσε μια κλωτσιά. Διαβάστε Συναξάρια. Τα Συναξάρια πολύ βοηθούν, γιατί συνδέεται κανείς με τους Αγίους και φουντώνει μέσα του η ευλάβεια και η διάθεση για θυσία.
Αυτή η ζωή δεν είναι για βόλεμα. Θα πεθάνουμε που θα πεθάνουμε, τουλάχιστον να πεθάνουμε σωστά! Μια που δεν κάνουμε τίποτε άλλο, αν μας αξιώσει ο Θεός για ένα μαρτύριο, καλά δεν θα είναι;
Μια μέρα ήρθε στο καλύβι ένας βουρδουνάρης με κλάματα και μου είπε: «Μη μείνεις , μόνος σου απόψε. Σκέφτονται να σε σκοτώσουν», «Ποιοί;», του λέω.
«Είναι πέντε, έξι», μου λέει. Συνόδευε πέντε-έξι άθεους. Ποιός ξέρει τι προγράμματα είχαν για το ‘Αγιο Όρος . Τον πέρασαν για χαζούλη και μιλούσαν μπροστά του. Μόλις τ’ άκουσε εκείνος , ήρθε και μου το είπε. Το βράδυ, όταν ξάπλωσα , άκουσα κουδουνάκι από σκυλί. Κοιτάω από το παράθυρο και βλέπω τρία παλικάρια. «Άνοιξε ρε, Παππού», φωνάζουν. «Ε,παλικάρια, τι θέλετε τέτοια ώρα και γυρίζετε; Δεν έχετε μυαλό; Θα σας πάρουν για υπόπτους, τους λεω.
Τους άλλους τούς έκλεισαν φυλακή. Όρεξη για κουβέντες δεν εχω».«Να’ρθουμε αύριο;τι ώρα;»«Εσείς ελάτε αύριο,ότι ώρα θέλετε,κι εγώ αν μπορώ,θα σας δω».Τους έδιωξα. Βλέπω ότι το φως του φακού δεν συνέχισε.Είχαν σταματήσει πιο πάνω. Σηκώθηκα, ντύθηκα, έβαλα το σχήμα μου και τους περίμενα.Είχα μια ειρήνη μέσα μου! Την άλλη μέρα ήρθαν τρείς τριάδες, αλλά δεν ήταν κανείς από εκείνους. Φυσικά σε μένα ξέρουν ότι χρήματα δεν θα βρούν να πάρουν, γιατί δεν έχω.Μόνο για πνευματικά θέματα τα βάζουν μαζί μου.
Μια άλλη φορά ήρθε ένας από το καλύβι, που ήταν σωματώδης, σαν γορίλας και κάθησε σε μια άκρη.
Εκείνη την ώρα έλεγα σε μια παρέα:«Βρε, μόνο για παρελάσεις είστε, όχι για μάχες. Θυσιάστηκε ο Χριστός.
Έχουμε Ορθοδοξία, μαρτύρησαν ‘Αγιοι που μας βοηθούν ακόμη. Αν δεν είχαν πέσει αυτοί, ποιος ξέρει τι θα ήμασταν», Όλα αυτά τον είχαν εξοργίσει. Ερχόταν, έφευγε κόσμος, αυτός καθόταν εκεί, είχε τον σκοπό του. Ήταν ένα κρύο πράγμα. Τελικά έφυγαν και οι τελευταίοι.«Νύχτωσε», του λέω, « Άντε, που θα πας;», «Δεν με απασχολεί το θέμα», μου λέει,«Με απασχολεί εμένα»,του λέω,« Άντε, να πάς». Ορμάει τότε πάνω μου και με αρπάζει από το λαιμό.«Ε,βρε συ,με τους θεούς σου», μου λέει. Όταν άκουσα να μου λέει, «τους θεούς σου». Ένιωσα σαν να έβρισε το Θεό. Τι, ειδωλολάτρης είμαι εγώ;. « Ποιους θεούς, βρε αθεόφοβε;»του λέω. « Εγώ έναν Τριαδικό Θεό λατρεύω. ‘Αντε φύγε από ‘δώ.!» Του έδωσα μια σπρωξιά, σωριάστηκε κάτω και μαζεύτηκε κουβάρι.
Πώς βγήκε έξω από την πόρτα και εγώ δεν κατάλαβα. « Αν με κρεμάσουν ανάποδα, σκέφτηκα , για να με βασανίσουν, θα πάει ή κήλη στην θέση της»! Αυτός είχε καθήσει στο τέλος, γιατί, φαίνεται, ήθελε να με ξεκάνει, αφού μ’ άρπαξε από τον λαιμό να με πνίξει.
Κείμενο από το βιβλίο Πνευματική Αφύπνιση Λόγοι Β του Αγίου Παισίου του Αγιορείτου
Επιμέλεια κειμένου Ε..Τ.