Μεγάλη Δευτέρα:Του Ιωσήφ του Παγκάλου

by Newsroom
0 comment
Κοινοποιείστε το άρθρο

Ξεκινάει η Μεγάλη Εβδομάδα: Τι γιορτάζουμε τη Μεγάλη Δευτέρα

«Τη αγία και μεγάλη Δευτέρα μνήμην ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του παγκάλου, και της υπό του Κυρίου καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής».

 

Γράφει ο συγγραφέας και θεολόγος Γιώργος  Φουκαδάκης  

 

Το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων τελείται ο Όρθρος της Μεγάλης Δευτέρας.

Η  Εκκλησία επέτρεψε τη μεταφορά του από το επόμενο πρωί κατά το προηγούμενο βράδυ για να μπορέσουν περισσότεροι πιστοί, μέσα σε κλίμα εντονότερης κατάνυξης, να βιώσουν τα συγκλονιστικά γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας.
Αμέσως μετά τα λίγα λεπτά του Εξάψαλμου (αντίστοιχου χρόνου της μέλλουσας Κρίσης των ανθρώπων), ψέλνεται το τροπάριο: «Ιδού Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός∙ και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα∙ ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα…».
Ακολουθεί το Κάθισμα: «Των παθών του Κυρίου τας απαρχάς η παρούσα ημέρα λαμπροφορεί. Δεύτε ουν, φιλέορτοι, υπαντήσωμε άσμασιν…».

ΙΩΣΗΦ Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ

«Ο Ιακώβ θρηνούσε του Ιωσήφ τη στέρηση, αλλά ο γενναίος καθόταν σε άρμα, δεχόμενος τιμές βασιλιά.
Της Αιγυπτίας τότε τις ηδονές αρνούμενος, δεχόταν τη δόξα του Θεού που βλέπει τις καρδιές των ανθρώπων και απονέμει άφθαρτο στεφάνι». (Κοντάκιο σε μετάφραση)
.
Η Εκκλησία την πρώτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας μάς υπενθυμίζει τον Βίο του Ιωσήφ του Παγκάλου, ο οποίος προτύπωσε τον Κύριο.

Ο Ιωσήφ με τα ένδεκα αδέλφια του, τα παιδιά του Ιακώβ, κατοικούσε στη Χαναάν. Ο πατέρας του Ιακώβ του έτρεφε μεγάλη αγάπη γιατί τον είχε αποκτήσει στα γηρατειά του. Σε ένα όνειρό του ο Ιωσήφ είδε ότι, ενώ έδενε με τα αδέλφια του δεμάτια, ξαφνικά σηκώθηκε όρθιο το δικό του δεμάτι και τα δεμάτια των αδελφών του το προσκύνησαν. Είδε ακόμα ένα δεύτερο όνειρο: ο ήλιος, το φεγγάρι και έντεκα αστέρια τον προσκυνούσαν. Τα αδέλφια του τον φθόνησαν περισσότερο. Καθώς πήγαν να βοσκήσουν τα πρόβατα του πατέρα τους στη Συχέμ, τα αδέλφια του κατέστρωσαν το σχέδιό τους για να τον σκοτώσουν. Αφαιρώντας του τον χιτώνα, τον
έριξαν σε ένα ξεροπήγαδο. Τον πούλησαν τελικά σε καραβάνι Ισμαηλιτών που
πήγαινε στην Αίγυπτο. Στον πατέρα τους Ιακώβ πήγαν τον βουτηγμένο στο αίμα
κατσικιού χιτώνα.
Στην Αίγυπτο, ο Ιωσήφ αγοράστηκε από τον Πετεφρή, αξιωματούχο του Φαραώ. Καθώς ο Κύριος ήταν μαζί του, ευλογήθηκαν το σπίτι και τα υπάρχοντα του Αιγύπτιου. Ο Ιωσήφ είχε ωραίο παράστημα και πολύ όμορφο πρόσωπο. Αλλά, «Δευτέραν Εύαν, την Αιγυπτίαν ευρών ο δράκων, δια ρημάτων έσπευδε κολακείας υποσκελίσαι τον Ιωσήφ∙ αλλά αυτός καταλιπών τον χιτώνα, έφυγε την αμαρτίαν, και γυμνός ουκ ησχύνετο, ως ο πρωτόπλαστος, προ της παρακοής∙ αυτού ταις ικεσίαις, Χριστέ, ελέησόν ημάς».

Η γυναίκα του Πετεφρή, ως δεύτερη Εύα παρακινούμενη, έριχνε τα μάτια της επάνω στον Ιωσήφ και του ζητούσε να πλαγιάσει μαζί της. Μια μέρα που βρέθηκαν μόνοι τους, τον άρπαξε από τα ρούχα και επίμονα, εκ νέου, προσπαθούσε να τον ρίξει στην αμαρτία. Ο Ιωσήφ όμως έτρεξε και βγήκε έξω «γυμνός», αφήνοντάς το ένδυμά του στα χέρια της. Κρατώντας το εκείνη, τον συκοφάντησε στο σύζυγό της Πετεφρή και ο Ιωσήφ, άδικα, φυλακίστηκε.

Ο Θεός είχε δώσει στον Ιωσήφ και το χάρισμα να ερμηνεύει τα όνειρα. Στη φυλακή εξήγησε επακριβώς τα όνειρα του οινοχόου και του αρχιαρτοποιού του Φαραώ. Ο οινοχόος πράγματι επέστρεψε στο παλάτι και, όταν ο Φαραώ δεν μπορούσε να εξηγήσει τα όνειρά του για τις επτά παχιές και επτά άσχημες αγελάδες, τα επτά ωραία και τα επτά καχεκτικά στάχυα, θυμήθηκε τον Ιωσήφ. Εξήγησε με το χάρισμα του Θεού ότι θα ερχόταν επτά χρόνια αφθονίας σε όλη την Αίγυπτο, αλλά θα ακολουθούσαν εφτά χρόνια μεγάλης πείνας. Ο Φαραώ, αισθανόμενος ότι ο Ιωσήφ είχε Πνεύμα Θεού, τον διόρισε άρχοντα της Αιγύπτου. Του έδωσε το δαχτυλίδι με το σφραγιδόλιθό του, λινή φορεσιά και χρυσή αλυσίδα στο λαιμό. Τον ανέβασε στο επόμενο από το δικό του άρμα και οι αξιωματούχοι φώναζαν να γονατίσουν όλοι για τον Ιωσήφ! Ήταν τριάντα χρονών τότε ο Ιωσήφ.

Όταν άρχισε η πείνα σε όλες τις χώρες, ήρθαν τα αδέλφια του στην Αίγυπτο για να πάρουν σιτάρι και τον προσκύνησαν σκύβοντας στη γη! Ο Ιωσήφ τους αναγνώρισε. Αποσύρθηκε σε ένα δωμάτιο και έκλαψε. Τον προσκύνησαν και την άλλη φορά που ήρθαν πάλι για σιτάρι. Ο Ιωσήφ δάκρυσε όταν είδε τον Βενιαμίν τον αδελφό του από την ίδια μητέρα Ραχήλ, πήγε στο άλλο δωμάτιο και πάλι έκλαψε. Φανέρωσε στα αδέλφια του ότι είναι ο αδελφός τους Ιωσήφ και ότι τους έχει συγχωρέσει για το κακό που του είχαν κάνει. Ξέσπασε σε κλάμα τόσο δυνατό που το άκουγαν οι Αιγύπτιοι. Έκλαψε καθώς αγκάλιαζε τον Βενιαμίν. Κλαίγοντας, φίλησε όλα τα αδέλφια του.

Η ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ

Το γεγονός με την άκαρπη συκιά μας προβάλλει, ακόμη, η Εκκλησία τη Μεγάλη Δευτέρα. Ο Κύριος πηγαίνοντας ένα πρωί στη Βηθανία, πείνασε. Στον δρόμο είδε μια συκιά και καθώς την πλησίασε βρήκε μόνο τα φύλλα της, χωρίς καρπούς. «Ποτέ να μην κάνεις καρπό στον αιώνα», της είπε. Και αμέσως ξεράθηκε η συκιά! Οι μαθητές Του θαύμασαν πως αμέσως ξεράθηκε η συκιά. Ο Κύριος τους είπε ότι αν έχουν πίστη στον Θεό χωρίς αμφιβολία όχι μόνο αυτό της συκιάς θα κάνουν, αλλά αν πουν στο όρος: «σήκω και πέσε στη θάλασσα», θα γίνει! «Καρπούς αξίους της μετανοίας προσάξωμεν Χριστώ…». Να μη μείνουμε «άκαρπα δέντρα». Με καρπούς αγάπης να κεντήσουμε το ένδυμα γάμου της Βασιλείας του Θεού, για να λαμπρύνει η στολή της ψυχής. «Τον Νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον…».

Κοινοποιείστε το άρθρο

You may also like