Η Σελήνη πήγαινε συχνά στο βουνό Λάτμος για να συναντήσει τον αγαπημένο της, το βασιλιά Ενδυμίωνα.(Ο Λάτμος είναι βουνό της Τουρκίας, που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της, δυτικά της αρχαίας πόλης της Μιλήτου) Πατέρας του ήταν ο Δίας και του είχε παραχωρήσει το προνόμιο να μην γερνάει όταν κοιμόταν.

Καθώς ο Ενδυμίωνας συχνά κοιμόταν, η Σελήνη καθόταν στην κορυφή του βουνού Λάτμος και μιλούσε με την Άρτεμη, καθώς εκεί βρισκόταν ένας από τους σημαντικότερους ναούς της.

Ένα βράδυ, η Άρτεμη πρόσεξε το μικρό νησί που γυάλιζε κάτω από το νερό από τις ακτίνες της Σελήνης που πλησίαζε. Η Άρτεμη το ερωτεύτηκε αμέσως και θέλησε να το κάνει δικό της. Επειδή καταλάβαινε ότι δεν ήταν αρκετά δυνατή για να το ανεβάσει από το βυθό, έστειλε μήνυμα με τη σκέψη της στον δίδυμο αδελφό της Απόλλωνα. Εκείνος δεν ήταν πρόθυμος να ανεβάσει το νησί και μίλησε στον πατέρα του, το Δία, ο οποίος υποσχέθηκε να βοηθήσει. Ο Δίας ζήτησε την άδεια από τον αδελφό του, τον Ποσειδώνα, τον πανίσχυρο και επίφοβο θεό της θάλασσας, ο οποίος δεν ενδιαφερόταν για το νησί και έδωσε την έγκρισή του.

Έτσι λοιπόν, χάρη στη θεϊκή δύναμη του Δία, το νησί της Πάτμου αναδύθηκε από τη θάλασσα αποκαλύπτοντας την εκθαμβωτική ομορφιά του, ενώ ο θεός Ήλιος (ο αδελφός της Σελήνης), που βλέπει τα πάντα, ζέστανε το νησί με τις ακτίνες του δίνοντάς του έτσι ζωή.

Στη συνέχεια, η Άρτεμη έπεισε μερικούς κατοίκους της περιοχής γύρω από το βουνό Λάτμος να πάνε να ζήσουν στο νησί, πράγμα που έκαναν για να την ευχαριστήσουν. Για να την τιμήσουν, το ονόμασαν Λητώις, που είναι ένα άλλο όνομα της Άρτεμης και σημαίνει «κόρη της Λητούς».

Στο μουσείο της μονής του Αγίου Ιωάννη του θεολόγου υπάρχει επιγραφή που αναφέρει ότι ο Ορέστης, όταν καταδιωκόταν από τις Ερινύες για το φόνο της μητέρας του, βρήκε καταφύγιο στην Πάτμο και έχτισε τον μεγάλο ναό της Άρτεμης στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται το Μοναστήρι.