5,6K
Κοινοποιείστε το άρθρο
Το μεγάλο ταξίδι της ψυχής….. Μετά τον θάνατο
«Στην άλλη ζωή, την αληθινή, τα μάταια τούτα πράγματα και οι μάταιες δόξες δε χρειάζονται ούτε μεταφέρονται. Το μόνο που μεταφέρεται είναι τα έργα μας, τα οποία και θα μας δώσουν το «ανάλογο διαβατήριο» για το «μεγάλο και αιώνιο ταξίδι μας».
(Γέροντας Παΐσιος.)
«Όταν ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ, έστειλε ο Θεός τον αρχάγγελο Μιχαήλ στον Αδάμ, για να του υποδείξει τι πρέπει να κάνει τον γιό του Άβελ: Να τον θάψει». Είναι αποκάλυψη από το Θεό, ότι ο άνθρωπος πρέπει στη γη να επιστρέψει, όταν πεθάνει. Γιατί όταν ο Θεός μας έπλασε, πήρε χώμα από το έδαφος, στο οποίο δημιουργήθηκε μια λακούβα. Αυτό το κενό που δημιουργήθηκε στο έδαφος, πρέπει να συμπληρωθεί και γίνεται δια της ταφής μας. “Από χώμα μας έπλασε και σε χώμα πρέπει να μπούμε »
Η μεγαλύτερη και υπέρτατη όμως τιμή για εμάς τους Ορθοδόξους είναι ότι ο Χριστός μας, έχει ορίσει τον αρχηγό των Αγγέλων…. τον “ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΜΙΧΑΗΛ” να παίρνει την ψυχή κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι αυτός που «βγάζει» την ψυχή μας κατ’ εντολή Κυρίου. Είναι ιλαρός, ήσυχος χαρούμενος. Οι άγγελοι δεν έχουν καμιά σχέση με φόβο με τρόμο και με ασχήμια…( Κυρίως οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ)… Εάν μερικοί φοβούνται είναι όχι από τη Θέα του Αγγέλου, αλλά από τη θέα της δικής τους αμετανόητης καταστάσεως….
Έρχονται λοιπόν οι Άγγελοι, έρχονται οι δαίμονες, έρχονται οι Άγιοι, αμβλύνονται οι αισθήσεις, και η ψυχή με τον νου βλέπει τα πάντα. Έχει μπει ήδη η ψυχή στην σφαίρα της αιωνιότητος του άλλου κόσμου πριν ακόμη εξέλθει του σώματος .
Παίρνει λοιπόν την ψυχή ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και την παραδίδει εις χείρας άλλων Αγγέλων οι οποίοι αναχωρούν για τον Τελωνισμό. Όσον αφορά τον φύλακα Άγγελο αυτός στέκεται δίπλα στο σκήνωμα και δεν φεύγει μέχρι την ταφή. Όταν υπάρχουν περιπτώσεις που η ταφή καθυστερήσει (λόγω κάποιων συγκυριών),ο Άγγελος Φύλακας παραμένει κοντά στο νεκρό σκήνωμα μέχρι να ταφεί το σώμα …Τιμής ένεκεν!
Η ψυχή όμως μαζί με άλλους Αγγέλους ξεκινά για το ταξίδι της…
Από την στιγμή που θα εξέλθει η ψυχή από το σώμα και μέχρι να συμπληρωθεί η Τρίτη ημέρα, μετρώντας με τον δικό μας γήινο χρόνο (γιατί η ψυχή δεν βιώνει χρόνο σε αντίθεση με εμάς που και τον μετράμε και τον βιώνουμε) η ψυχή μέσα σε αυτό το τριήμερο τελωνίζεται… Δηλαδή καθώς κατέβαιναν οι δαίμονες με το “Στώμεν καλώς”του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ανεβαίνει η ψυχή κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού μηδενός εξαιρουμένου και τελωνίζεται… περνάει από τα 23 τελώνια:
1. το τελώνιο της κακολογίας
2. το τελώνιο της υβρης
3. το τελώνιο του φθονου
4. το τελώνιο του ψεματος
5. το τελώνιο του θυμού και της οργής
6. το τελώνιο της υπερηφάνειας
7. το τελώνιο της βλαστήμιας
8. το τελώνιο της φλυαρίας και της ανοσίας
9. το τελώνιο του τοκου και του δολου
10. το τελώνιο της τεμπελιάς και του ύπνου
11. το τελώνιο της φιλαργυρίας
12. το τελώνιο της μέθης
13. το τελώνιο της μνησικακίας
14. το τελωνιοτης μαγείας και της μαντείας
15. το τελώνιο της λαιμαργίας
16. το τελώνιο της ειδωλολατρίας
17. το τελώνιο της ομοφυλοφιλίας
18. το τελώνιο της φιλαρέσκειας
19. το τελώνιο της μοιχείας
20. το τελώνιο του φόνου
21. το τελώνιο της κλεψιάς
22. το τελώνιο της πορνείας
23. το τελώνιο της ασπλαχνιάς
Δεν τελωνίζονται όλοι όμως. .μόνο όσοι έχουν ανεξομολόγητες αμαρτίες… όχι εξομολογημένες… Οι εξομολογημένοι περνούν τα τελώνια… σφήνα!Δεν σταματούν δηλαδή πουθενά, δεν εμποδίζονται… Θα σταματήσουν κάπου μόνο στην περίπτωση που ακόμα υπάρχει ανεξομολόγητο αμάρτημα. Αν είναι κάτω από το θανάσιμο, ζυγίζεται υπερνικούν τα τυχόν καλά και συνεχίζουν στο επόμενο τελώνιο έως ότου φτάσουν μπροστά στον Χριστό μας! Εάν όμως κανείς σταματήσει για κάποιο θανάσιμο ανεξομολόγητο αμάρτημα, επιτόπου γκρεμίζεται και κολάζεται…
Τα χειρότερα Τελώνια τα οποία σήμερα κρεμνίζουν και κολάζουν τους ανθρώπους είναι: Πρώτον της μαγείας, δεύτερον της ομοφυλοφυλίας και της ανηθικότητας, του εγωισμού ακολούθως της φιλαργυρίας, της βλασφημίας….
Στο διάστημα των πρώτων τριών ημερών η ψυχή τελωνίζεται, και όταν περάσουμε όλα τα τελώνια, ο Φύλακας Άγγελος του καθενός οδηγεί την ψυχή στον Χριστό, στην ανθρωπότητα του Κυρίου. Βλέπουμε τότε τον Χριστό μας όπως τον αντικρίζουμε στις εικόνες.
Αυτή την μορφή έχει όταν εμφανίζεται και όταν παρίσταται ο άνθρωπος ενώπιόν Του και τον προσκυνά. Ο Χριστός μας τότε τον ευλογεί χωρίς να πει τίποτα απολύτως. Η ψυχή τον προσκυνά.
Έπειτα ο Φύλακας Άγγελος παίρνει την ψυχή και την κατεβάζει πάλι στη γη αμέσως, σε μηδέν χρόνο, και αρχίζει τότε μια διαδρομή από την ημέρα που γεννήθηκε μέχρι την ημέρα που κοιμήθηκε. Ακολουθεί βήμα-βήμα, πόντο –πόντο τα πάντα με λεπτομέρεια.
Εκεί οι άνθρωποι θα θυμηθούν λεπτομέρειες που λησμόνησαν παντελώς… Και καλά και κακά…Και μικρά και μεγάλα. Τα θανάσιμα τα θυμούνται όλοι οπότε δεν θα τα χουν ξεχάσει. Άλλα μικρότερα και κακά και καλά λησμονημένα πλέον θα τα θυμηθούν…. Και τότε ο καθένας εμπειρικά πλέον θα διαπιστώσει ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και γνωρίζει τα πάντα γιατί τότε τα αισθάνεται και τα θυμάται όλα… Είναι χαρισματική αυτή η μνήμη… Αντικρίζει την πραγματικότητα, την αλήθεια της ζωής του. Η ψυχή όταν εξέλθει απο το σώμα δεν θέλει τίποτα από το γήινο… απολύτως τίποτα.
Ο ίδιος ο Χριστός μας ειπε :” Μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν….”
Η γη δεν έχει καμιά σχέση με την ομορφιά του άλλου κόσμου…(Όταν βγούμε από την κοιλιά της μητέρας μας δεν θέλουμε να ξαναμπούμε με τίποτα… γιατί εκεί είναι σκοτεινά και στενά και ο κόσμος είναι ευρύχωρος)… Έτσι και αυτό το απέραντο σύμπαν, θα μας φαίνεται ευρύχωρο και φωτεινό…
Από την ενάτη ημέρα η ψυχή παρίσταται πλάι στον Χριστό και μετά αρχίζει το μεγαλύτερο μέρος της εκπλήξεως…. Θα παραλάβει ο Φύλακας Άγγελος την ψυχή και θα την οδηγήσει στον Παράδεισο. Τις μισές ημέρες (ακόμη ως τις σαράντα μας απομένουν 31 ημέρες) στον Παράδεισο και τις άλλες στον Άδη, οπότε την Τεσσαρακοστή ημέρα η ψυχή θα έχει πια ολοκληρωμένη την εμπειρία του νοητού αόρατου κόσμου όπως έχει και την εμπειρία τούτου του κόσμου του κτιστού….Στον Άδη θα δει θλιμμένα, γεμάτα από λύπη, αγαπημένα πρόσωπα…Όπως και στον Παράδεισο θα δει αγαπημένα πρόσωπα αλλά εκείνη την στιγμή δεν υπάρχει καμιά επικοινωνία και καμιά συνομιλία… Είναι σαν να βλέπουμε αγαπημένα πρόσωπα πίσω από ένα αδιαπέραστο γυαλί απ το οποίο μπορούμε να δούμε μόνο όχι να ακούσουμε ή να ακουστούμε. (Αυτό θα γίνει μόλις η ψυχή εισέλθει στον Παράδεισο μετά την Τεσσαρακοστή ημέρα…) Τώρα μόνο βλέπει η ψυχή και αποκτά γνώση και εμπειρία.
Τις μισές μέρες λοιπόν μετά την ενάτη από την κοίμηση, η ψυχή τις περνά σε όλον τον Παράδεισο και τις υπόλοιπες στον Άδη και έτσι όπως είπαμε έχει την εμπειρία όλου του άλλου κόσμου. Μόνο την αφάνεια δεν βλέπει κανείς στον Άδη, εις την οποία θα βρεθούν οι κολασμένοι κληρικοί και μοναχοί… Στα έγκατα, στην απομόνωση, στον πάτο του Άδη…
Μόλις φτάσει λοιπόν η τεσσαρακοστή ημέρα μετά τον χωρισμό της ψυχής αυτή γονατίζει μπροστά στον Χριστό μας και αυτός αποφαίνεται!Την 40η ημέρα θα κριθούμε εις πάντας τους αιώνας…… .Εκείνη την ημέρα δηλ. η ψυχή θα λάβει τη θέση της. Ο Φύλακας Άγγελος καρτερικά αναμένει την απόφαση… Αν λάμψει… εκ δεξιών η ψυχή σώζεται, αν εξ αριστερών η ψυχή οδηγείται στον Άδη… όχι στην κόλαση. Η κόλαση είναι τελείως άδεια ακόμα! Δεν περιέχει απολύτως κανέναν…Στην κόλαση θα βρεθούν μετά την Δευτέρα Παρουσία οι δάιμονες και οι αμαρτωλοί με ψυχή και σώμα.
Οι ψυχές των κολασμένων τώρα παραμένουν στον Άδη που είναι ας το πούμε το προοίμιο της Κολάσεως, όπως και ο Παράδεισος είναι τα προεόρτια της Βασιλείας των Ουρανών. Εκεί βρίσκονται οι σεσωσμένες ψυχές άνευ σωμάτων. Οι ψυχές μαζί με τα σώματά τους μετά την Δευτέρα παρουσία θα ενωθούν και θα οδηγηθούν πλέον απ’ τον Παράδεισο στον “Θεϊκό Νυμφώνα” (με ψυχή και σώμα), στα ενδότατα του Παραδείσου.
Στην Βασιλεία των Ουρανών αυτή τη στιγμή βρίσκονται μόνο ο Χριστός και η Παναγία μας, με ψυχές και σώμα. Οι Άγιοι βρίσκονται στον Παράδεισο μαζί με τις ψυχές αλλά χωρίς σώματα, περιμένοντας την Δευτέρα Παρουσία, να ενωθούν με τα σώματά τους.
Οι σεσωσμένες ψυχές ήδη εκρίθησαν και βλέπουν τον Χριστό! Αναμένουν την Δευτέρα Παρουσία, οπότε και θα ενωθούν με τα σώματά τους τα οποία είναι Άγια Λείψανα πλέον. Των κολασμένων οι ψυχές δεν βλέπουν τον Χριστό! Αναμένουν και αυτές την Δευτέρα Παρουσία να ενωθούν με τα σώματά τους για να βλέπουν τον Χριστό αλλά “ως Πυρ” και όχι “ως Φως”! Οι πάντες θα βλέπουν τον Χριστό! Και οι δαίμονες και οι Κολασμένοι αλλά όχι φωτιστικά…Καυστικά! Ο Χριστός μας δεν τους εκπέμπει βέβαια πυρ, αλλά φως και Αγάπη! Μα αυτοί δεν το δέχονται ποτέ.. Δεν το θέλουν ποτέ, διότι ουδέποτε μετανόησαν στη ζωή τους.
Ο Χριστός μας όμως δεν τους τιμωρεί,οι ίδιοι λένε: “Δεν μας τιμωρεί ο Χριστός,Αυτοτιμωρούμεθα,
Ο Χριστός δεν βασανίζει κανέναν… είτε λίγο, είτε πολύ είτε αιωνίως. Μετά την Ανάσταση κανείς “δαίμονας” δεν έχει δει τον Αναστάντα Χριστό, γιατί για να τον δεις πρέπει να χεις μεγάλη χάρη Αγίου Πνεύματος!
Στην κοινή Ανάσταση όμως, θα οικονομήσει ο Χριστός μας, ώστε να θεαθεί από όλα τα πλάσματά του!…
«ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ;»
«Στεναχωρήθηκες πολύ. Το βλέπω. Όμως, εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να
στενοχωρούμεθα, ούτε πρέπει να μάς τρομάζει ο θάνατος. Γιατί τι νομίζεις ότι είναι ο θάνατος,ο Θάνατος είναι τό μέσον , είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! Αυτός είναι ο θάνατος. Και από την πόρτα αυτή θα περάσουμε όλοι, Αυτό είναι το μόνο βέβαιο, Άρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι. Οπότε, κατά την ημέρα της Κρίσεως, θα βρεθούμε στα δεξιά του Χριστού μας. Εκεί θα ανταμώσουμε όλοι και θα απολαύσουμε τα αγαθά του Παραδείσου.Εδώ δεν ήρθαμε για να μείνουμε αιώνια.
Ηρθαμε να δοκιμαστούμε και να φύγουμε για την αιώνια ζωή. Μή Θλίβεσαι, λοιπόν, για κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι και τό περιμένουμε.
Τώρα, θα μου πείς, γιατί σου τα είπα όλα αυτά.
Έ… να εύλογημένε, σε ξέρω πόσο ευαίσθητος είσαι και θέλησα να σε προετοιμάσω. Πήγαινε τώρα στο καλό και εγώ θα κάνω προσευχή, για να σε ενισχύσει ο Κύριος».
