385
Κοινοποιείστε το άρθρο
Ζαν Ζενέ «Προσπάθησα να θυμηθώ, λέξη προς λέξη, τις 50 σελίδες που είχα γράψει»
Στη φυλακή
μας έδιναν χαρτί για να
φτιάξουμε σακιά. Πάνω, λοιπόν,
σ’ αυτό το σκούρο χαρτί,
έγραψα την αρχή του βιβλίου.
Έγραψα με ειλικρίνεια,
με φλόγα, με λύσσα,
και τόσο ελεύθερα μάλιστα,
αφού ήμουν βέβαιος
πως κανένας δε θα με διάβαζε.
Μια μέρα,
όταν επέστρεψα στο κελί μου,
το χειρόγραφο είχε εξαφανιστεί.
Με κάλεσαν
στο γραφείο
και με τιμώρησαν:
τρεις μέρες πλήρη απομόνωση,
επειδή χρησιμοποίησα χαρτί
«που δε μου δόθηκε
για να το γεμίσω με
λογοτεχνικά αριστουργήματα».
Αυτή η κλοπή
από τον δεσμοφύλακα,
ήταν κάτι το ταπεινωτικό για μένα.
Ύστερα παράγγειλα μερικά
σημειωματάρια στην καντίνα
κι έπεσα να κοιμηθώ.
Σκεπάστηκα με τις κουβέρτες
ως πάνω απ’ το κεφάλι
και προσπάθησα να θυμηθώ,
λέξη προς λέξη,
τις 50 σελίδες που είχα γράψει.
Τα κατάφερα.
Ο Ζαν Ζενέ 1910-1986), υπήρξε πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης. Κλέφτης, περιθωριακός, κατάδικος και εκδιδόμενος ομοφυλόφιλος, στα πρώτα χρόνια της ζωής του, που εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο σημαντικούς εκφραστές του θεάτρου του παραλόγου, αργότερα, απεικονίζει μέσα από το έργο του κυρίως την ίδια τη ζωή του, στη διάρκειά της οποίας περιπλανήθηκε στην Ευρώπη και έγινε το αγαπημένο παιδί της γαλλικής διανόησης
