Ψυχές που ναυάγησαν στην στεριά

ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ..

Σίγουρα κάπου έχεις ακούσει αυτή την έκφραση. Δεν αναφέρομαι σε αυτό που κάποτε ειπώθηκε από έναν ταγματάρχη του ΕΛΑΣ.. Ούτε στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη. Αναφέρομαι στην δική σου ψυχή.. Στην δική μου.. Στην ψυχή του καθενός που μόνο βαθιά της αρμόζει να είναι.

Κι όμως.. Στο βάθος, το πολύ τρομάζουν.. Αγχώνουν.. Συνηθίσαμε στα ρηχά. Στο εύκολο.. Στο λίγο απ όλα. Λίγες ευθύνες, λίγος προβληματισμός.. Λίγη προσπάθεια.. Λίγη υπομονή.. Λίγη επιμονή.. Λίγο αγάπη, λίγος έρωτας.. Λίγες χαρές.. Λίγες στιγμές.. Και στο τέλος ίσως και εμείς οι ίδιοι να είμαστε ” ΛΙΓΟΙ” για μια ζωή που μας χαρίστηκε, μα που αργά ή γρήγορα λήγει!!!

Μεγάλη παγίδα αυτό το ” λίγο” σου λέω..Σαν ΝΑΥΑΓΙΟ στην στεριά.. Τελικά εκεί σε αυτό το λίγο δεν αναπνέεις.. Εκεί σε αυτό το λίγο πνίγεσαι.. Μα αν είναι να πνιγείς.. ας πνιγείς στα βαθιά

Γράφει η Μαρία Μπαντή